4 Nisan 2020 Cumartesi

ÇAYA GERMINE FEKÊ MERDIMÎ VEŞNENA

Arno Bank, 1944 , Elaîne Haxton.

Mezgê ma zafane ci rê çi tewr asan yeno şino duseno ey a û peyê ey ra rêça ey teqîb keno. Qalî, manayî, têwgêrayîşî se benê bibê yan çira benê bibê zafane eqlê ma yê asanî ser o yo. Gama ke ma qalêk yan kelamêk şinawenê ca de verê xo danê tewr şîroveyê rehetî. Çunke eslê xo de hîşo ke ma eql name kenê mekanîk o, ma qaîlê ci bê yan nêbê kîmya yo. Kamcîn sî ci rê şenik bo destê xo erzno ey bin, kamcîn werd nêrm bo gaz nano ey a. Yewer ma rê di saetî qisey bikero ma rê xemê ey ra vêşêr xemê ma rayîr mojneno.
Mesnewîya Mewlana de meseleyêk esta. Vano wextêk merdimê hetê Hîndîstanî fîlêk kerdo axuro tarî. Dima şarî ra tek tek vato şêrê zere û zere de çi esto ma rê bi destanê xo fehm bikerê û bêrê teber terîf bikerê. Kam kewto zere dusayo kiştêkê fîlî ya û destê ci koyayo kamcîn hetê fîlî ya vejîyayo teber û goreyê ey tarfîê xo kerdo. Yewî vato sey estune bî, yewî vato sey lulî bî, yewî vato sey textî bî û yewî vato sey palasî bî. Her kes qasê destnayîşê xo fehm kerdo la seba ke çimî girewte û mekan tarî bîyo kesî fîl pîya nêdîyo. Kam destê xo eşto kotî tena uca reyde qerarê xo dayo û vejîyayo teber. Keso ke destê xo eşto linga ci vato estun, keso ke destê xo eşto goşê ci vato palas û hew.
Der û dorê ma de yan zereyê ma de zaf serebûtî qewîmîyenê zaf rewşî ciwîyenê la ma zî sey ê şarî tena hetêkê ey a dusenê û bi lez û bez sereyê xo de qerarê xo danê, çira ke eqlê ma asan ra hes keno, çira ke asan sereyê ma nêdejneno û karê ma vîneno. Ge ge merdim wina keweno tarîyêkî mîyan ke xo wayîrê des çiman hesibneno. Her çî zaneno her çî ra fehm keno derheqê her çî de wazeno zanayîşê xo yo xorî û erjaye bare bikero. Her welat de her dîn û milet ra merdimê kamilî peyda benê ke têwgêrayîşê nînan o ortax tay qiseyî û zaf goşdarî yo. Nuştoxê nê nuşteyî zî têde ma rê qala asan heqîqet ra şîrinêr o, serdestêr o. Kes yê xo ra nîno war û her kesî verê herê xo dayo kiştêko bîn û ço-çoyê ci yo.
Ma kurdan de na rewşe rewacê berzêrî ra herîyeno. Ti vanê qey homa teqsîr nêkerdo ma her yewî rê yewna dîn û pêxemberî dayo û vato yê bînî zî qet qebûl meke. Dima zî ma verdayo yewbînan. Çar muşterekê ma çin ê. Ma seba pancine lej kenê. Yew meqbûlê ma çin o, o ke esto zî derdê ey şiwaneyî ya. Na rewşa rîsiya de zî ma heme kehremanêk pawenê ke hefseranê ma bigro destê xo û ma rê ge vajo biçerê ge vajo mexel bê.
Ka persêko baş: ma se kerê? Çîyêk zî hewce nêkeno. Ganî ma ney bizanê ke verê her çî sakîn bê. Verê cayê xo germ bikerê. Dima puncan ra heta kilawe biewnêrê xo ra. Dima biewnêrê mînder û balişna ra. Dima biewnêrê xalî û dêsan ra. Welhasil verê biewnêrê xo ra. Çira koyî nêwewyenê, çira zinarî nêrişîyenê, çira herre gerreyê rewşa xo nêkena, çira darê ke ma her wisar terenê reyna vilan akena ma fehm bikerê. Sakîn bê û bifikirîyê ma. Çira merg hem hende dûrî hem zî binê çengê ma de gêreno. Çira her kes hende meqbûl o.
Beno ke dima ma warzê xo rê çayêk ser nê û hûmara nê çirayanê xo bizêdenê. La ganî êdî ma tay qiseyî zaf goşdarî bikerê. Zerrîya xo ra heta teberê dinyayî. Kam çi zaneno kê key tey vejeno derdê xo ke ci rê derman vîneno. La xo vîr ra zî nêkeno derdê her kesî cîya, dermanî her derdî cîya yo.



ANONÎM

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder